Blog

(Een lied) schrijven werkt therapeutisch

Dat ik een goede keuze had gemaakt om mee te gaan naar Las Negras met de singer songwriter bootcamp van Vocal Center, wist ik al toen ik de reis boekte. Ik houd namelijk van muziek en zingen. En dat is precies waar dit bootcamp om draaide: je eigen lied schrijven en muziek maken. Het was een unieke kans om in samenwerking met tekstschrijvers en coaches een lied dat uit mijn leven gegrepen is te schrijven en aan het eind van de week met je demo(‘s) naar huis te gaan. Dat is me gelukt; ik heb maar liefst 2 liedjes geschreven!

Terwijl ik dit schrijf ben ik ontroerd, ik voel trots, liefde en een goede energie. Ook al biggelen er nu tranen over mijn wangen. Die liefde moet toch ergens naartoe stromen; dus dan maar mijn ogen uit.

De inspiratie kwam al toen Robin (oprichter van én coach bij Vocal Center) en ik op de dag van aankomst een wandeling maakten naar het strand. Ik vertelde hem mijn verhaal, wat ik heb meegemaakt in mijn leven en hoe ik mezelf heb ontwikkeld tot de vrouw die ik vandaag ben. Althans, tot de vrouw die ik op 3 oktober was.

Ik vertelde hoe ik tijdens het opvouwen van de schone was met een lied meezong; “Go Away!” werd er gezongen, waar ik achteraan riep: “I danced to your music far too long”. Dit was de zin die de aanzet gaf tot mijn eerste lied. In plaats van in het Engels in het Nederlands: “Ik danste niet op mijn muziek”. Al gauw ontstond er meer en gingen we terug naar het hotel om daar verder te werken aan het lied. Wow, wat ontzettend bijzonder: in een paar uur tijd was de melodie, begeleiding en de eerste opzet van de tekst geboren! Het lied ontroert me, nu nog. Het ontroert me hoe snel het nummer is ontstaan en hoe het me heeft geholpen in mijn helingsproces.

Het schrijven van dit lied was therapeutisch. Het verpakken van de gebeurtenissen in mooie metaforen en het omschrijven hoe ik mezelf weer heb opgepakt na de relatie met mijn narcistische ex liet me inzien hoe ver ik ben gekomen. Ik realiseer me nu hoeveel ik van mezelf houd en hoeveel ik mezelf gun en hoe ik mezelf accepteer zoals ik ben.

De volgende dag al ontstond mijn tweede song. In het Engels en een soort van vervolg op mijn eerste song. Over dansen, jezelf laten gaan, jezelf en het leven niet altijd even serieus nemen en vooral genieten van wat er is. Mezelf laten gaan… ja dat is soms nog wel eens een ding.. Geremd, terughoudend, bang, schaamte.. geef het een naam. Met dit lied nodig ik mezelf én de luisteraar uit om even lekker te genieten en zonder zorgen te dansen en uit je dak te gaan.

Iedere avond is er karaoke, waar ik woensdag- en donderdagavond aan meedoe. Een overwinning om live een liedje te zingen. Er gaat van alles door mijn hoofd: zing ik wel zuiver, doe ik het wel goed, oh ik moet ook nog bewegen en mijn ogen open doen en mijn publiek aankijken! Deze avonden blijken een goede oefening voor het optreden van vrijdagavond. Ik leer met de microfoon om te gaan en om mezelf kwetsbaar op te stellen en “gewoon te doen”.

Mijn optreden ging niet helemaal vlekkeloos.. Ik had mijn tekst bij me en toch miste ik een aantal zinnen. Een ramp? Nee hoor!! Ik doe het gewoon nog een keer, als afsluiter. Dit ging beter en iedereen danst en klapt mee!

Afgelopen zaterdag ben ik weer thuisgekomen. En nu zit hier een heel andere vrouw deze tekst te schrijven. De vrouw die op 3 oktober haar eerste lied begon te schrijven is een week later nog krachtiger en zelfverzekerder. Ik bruis van energie en geniet van het leven, van de lieve mensen die ik heb ontmoet, de mooie liedjes die zijn geschreven en de gezellige karaoke avonden.

Wat deze week mij heeft gebracht:

  • Hoe ongelooflijk fijn en waardevol het is om mijn verhaal te delen
  • Hoe fijn het is om gehoord, gezien en gewaardeerd te worden voor het vertellen van mijn verhaal
  • Hoe krachtig het opschrijven van wat ik hebt meegemaakt is
  • Hoe het voelt als thuiskomen om met gelijkgestemden te zijn
  • Hoe krachtig het is om met mensen samen te werken die helpen ontstaan en mij daarin aanvullen
  • Fouten maken (wat is fout?) is een essentieel onderwerp in mijn leerproces
  • Dat een veilige, vertrouwde omgeving creëren helpt bij het laten zijn wat er is en het laten ontstaan van wat geboren moet worden

Ik kijk met zoveel warmte en liefde terug naar deze fantastische week van helen, groeien, samenwerken en gewoon kunnen zijn. Hoe mooi is dat? Dat is wat goede coaching, begeleiding in een veilige omgeving met je doet; je kunt zijn, je mag fouten maken, je kunt ontdekken en ontwikkelen. Alles is goed.

Aanbevolen artikelen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *